شيمي آموز ( اخبار و مقالات روز شيمي )

ويژگيهاي عملكردي برگهاي صنوبر و واكنش ريشه هاي ريز به آلودگي ازن تحت افزودن نيتروژن خاك (بخش چهارم)

 بخش اول و دوم و سوم اين موضوع را در وبلاگ ما دنبال نماييد.

فروشگاه اُشيم تحولي بزرگ در بازار شيمي ايران است. سايت اُشيم، با هدف تامين و توزيع كليه نيازهاي مواد شيميايي صنعتي، آزمايشگاهي و همچنين تجهيزات شيميايي راه¬ اندازي گرديده است. مواد شيميايي مورد نياز خود را از اُشيم بخواهيد.

3. بحث بيشتر در خصوص موضوع

3.1 واكنش برگها و ريشه هاي ريز به ازن

از آنجا كه ميزان آلودگي O3 در چين خطري جدي براي اكوسيستم هاي جنگلي است ، بسياري از مطالعات تا به امروز به دنبال سنجش تاثيرات زيست محيطي چنين آلودگي بوده اند (Feng et al.، 2019a؛ Li et al.، 2018). در حالي كه اكثر مطالعات قبلي تأثير افزايش O3 روي برگ ها را مورد بررسي قرار داده اند ، اين مطالعه براي اولين بار در دانش ما است كه ميزان غلظت بالاي O3 بر بيوشيمي ريشه خوب را ارزيابي كرده است. نسبت به برگها ، متوجه شديم كه ريشه هاي ريز C بالاتر را نشان مي دهند. : N ، ليگنين: نسبت N ، و غلظت ليگنين و CT ، در حالي كه غلظت ريز ريز و TNC به طور قابل توجهي كمتر بود. اين يافته ها با پيچيدگي بيوشيميايي بافت هاي ريشه و سرعت كندتر كاني سازي و تجزيه آنها مطابقت دارد (Liu et al.، 2009؛ Pei et al.، 2019؛ Sun et al.، 2018؛ Xia et al.، 2015 ) ، با پشتيباني از اين فرضيه كه ريشه هاي ريز نسبت به برگها در برابر تجزيه مقاوم تر هستند ، با اين الگو در شرايط آزمايش شده O3 و N آشكار باقي مي ماند.
در راستاي اولين فرضيه ما ، ما واكنشهاي بيوشيميايي متمايزي به افزايش غلظت O3 در برگها و نمونههاي ريشه ريز مشاهده كرديم. با توجه به اينكه برگها داراي سطوح بالاتري از TNC هستند كه مي توان آنها را به راحتي تجزيه كرد و مقادير بالاتري را براي نسبتهاي با كيفيت پايين (C: N و ليگنين: N) نشان مي دهد ، برگها يك منبع گردش مالي قابل استفاده تر نسبت به ريشه هاي ريز هستند. يك بستر كارآمدتر براي آماده سازي تجزيه نسبت به ريشه هاي ريز هستند (پي و همكاران ، 2019 ؛ شيا و همكاران ، 2015). با اين حال ، ما دريافتيم كه افزايش سطح O3 به طور قابل توجهي كيفيت برگ ها را كاهش مي دهد و منجر به كاهش قابل توجهي در غلظت هاي NSC ، N و P مي شود كه همزمان با افزايش غلظت ليگنين و نسبت ليگنين: N و C: N است. (شكل 6). در راستاي اين نتايج ، آزمايشات Aspen FACE نشان داد كه قرار گرفتن در معرض افزايش غلظت O3 منجر به افزايش قابل توجه سطوح قندهاي محلول ، تركيبات دفاعي مبتني بر C (فنل هاي محلول و CT) و نسبت C: N (Liu و همكاران ، 2005) ، و غلظت P و N در برگها كاهش يافت (Liu et al.، 2007). كاهش فعاليت آنزيم روبيسكو و بازده كربوكسيلاسيون در زمينه غلظت بالاي O3 ممكن است مصرف N و P معدني را براي بيوسنتز ريبولوز-1،5-بيس فسفات (RuBP) و ATP كاهش دهد ، كه به طور بالقوه منجر به كاهش N مي شود. و تقاضاي P (Wustman و همكاران ، 2001).
تيمار O3 غلظت تركيبات مقاوم در برابر بيوشيميايي را در برگها افزايش داد در حالي كه غلظت تركيبات ناپايدار در آن را كاهش داد. غلظت هاي پايين تر N و كاهش توليد زيست توده برگ و ريشه ريز مي تواند ميزان انتشار مواد مغذي و ورودي كف جنگل را در زمينه آلودگي O3 كاهش دهد (پي و همكاران ، 2019). از آنجا كه سطح متوسط O 3 در روز در مناطق معتدل چين> 45 نانومول بر مول است و صنوبر بر جنگل هاي دست ساز اين مناطق تسلط دارد (Feng et al.، 2019b؛ Li et al.، 2018) ، چنين آلودگي ازن به احتمال زياد سرعت تجزيه زباله ها و دوچرخه سواري مواد مغذي در اين اكوسيستم هاي جنگلي در چين.
شواهد تجربي و مكانيكي وجود دارد كه نشان مي دهد پيچيدگي شيميايي تجمع زباله هاي تجزيه كننده را تسهيل مي كند (كرك و فارل ، 1987 ؛ سان و همكاران ، 2018 ؛ شيا و همكاران ، 2015). داده هاي ما نشان داد كه تركيبات مقاوم در برابر بيوشيميايي در ريشه هاي اوليه غالب هستند ، در حالي كه O3 باعث تجمع اين تركيبات پيچيده در برگ ها مي شود و به طور بالقوه منجر به تجزيه تدريجي برگ ها در زمينه آلودگي O3 مي شود. پيچيدگي شيميايي تجزيه زباله ها ممكن است توضيحي غيرمستقيم براي توانايي بيوشيميايي بستر براي تأثيرگذاري طولاني مدت بر احتباس C از طريق تأثير بر روي فرآيندهاي ميكروبي ارائه دهد (شيا و همكاران ، 2015). تركيبات ناپايدار در مقايسه با تركيبات مقاوم در برابر بيوشيمي از اهميت بيشتري در توليد زيست توده ميكروبي و C آلي خاك پايدار برخوردار هستند (Blagodatskaya et al.، 2011؛ Cotrufo et al.، 2013).
سطح قند محلول و CT در نمونه هاي برگ ابتدا افزايش يافت و سپس با افزايش غلظت O3 در اين مطالعه افزايش يافت (شكل 6) ، مطابق با فرضيه ما در مورد مشخصات پاسخ غير خطي ، بيفاتيك. براي هر يك از اين پاسخها ، سطح مشخصي از O3 در بالاي آن وجود داشت كه اثر مخالف O3 (AOT40 <23 μmol/(mol • hr) براي قند محلول و AOT40 <27 μmol/(mol) مشاهده شد. ساعت) براي CTs). تانن هاي متراكم متابوليت هاي ثانويه اي هستند كه در سطوح بالاي درختان صنوبر يافت مي شوند و واكنش گياهان به تغييرات محيطي را كنترل مي كنند (سالمينن و كارونن ، 2011). از آنجا كه آنها به آساني مستعد تجزيه بيولوژيكي نيستند ، تانن هاي غليظ شده مي توانند با تخريب فعاليت ميكروبي و ارتقاء سنتز پروتئين هاي پيچيده ، سرعت تجزيه بستر را كاهش دهند (چومل و همكاران ، 2016). پاسخ دوفازي مشاهده شده نشان مي دهد كه استرس سطح پايين O3 (<27 ميكرومول/(مول • ساعت)) مي تواند واكنشهاي ترميمي يا دفاعي را در گياهان ايجاد كند كه در نهايت با وجود كمبود كربوهيدرات در اين شرايط ، تنظيم سيستميك را بالا مي برد ، با CTs متعاقباً. براي از بين بردن گونه هاي فعال اكسيژن در اين گياهان استفاده مي شود. با اين حال ، در سطوح بالاي قرار گرفتن در معرض O3 ، آسيب ناشي از ازن ممكن است از ظرفيت بافر يا جفت شدن اين CT ها و ساير مكانيسم هاي القايي فراتر رود (Gourlay and Constabel، 2019) ، كه منجر به تأثيرات مخرب بر فتوسنتز و آنتي اكسيدان مرتبه بالاتر مي شود. سيستم هاي دفاعي (Ainsworth و همكاران ، 2012). اين يافته ها با مطالعات قبلي نشان مي دهد كه O3 هيچ تاثيري بر CT در توس ندارد (پارسونز و همكاران ، 2004) ، Ginkgo biloba (Fu et al.، 2018) يا صنوبر (Li et al.، 2020b) و داراي تأثير مثبتي بر اين سطوح در لرزش گنجشك و كاغذ توس (Liu et al.، 2005). اين ناسازگاري ها ممكن است نتيجه اين واقعيت باشد كه در اين مطالعات پيش از اين ، اكسيدهاي O3 تنها در يك سطح واحد O3 انجام شده بود ، و اين باعث مي شد كه آنها نتوانند پاسخ دو فازي كه در گزارش حاضر بيان شده است را تشخيص دهند.
https://www.sciencedirect.com/

پاسخهاي سهموي نزولي مشابه براي سطح قند محلول با افزايش سطح O3 مشاهده شد (شكل 6 گرم). قند محلول يك تنظيم كننده اساسي تجزيه زباله است (Lindroth، 2010) ، و در مطالعات قبلي سطح بالاي O 3 نشان داده است كه غلظت قندهاي محلول در صنوبر (Li et al.، 2020b) و آسپن را افزايش مي دهد. Couture و همكاران ، 2014) ، در حالي كه آنها اين غلظت Ginkgo biloba (Fu et al.، 2018) و بستر برگ سويا (بوكر و همكاران ، 2005) را كاهش دادند. لو و همكاران (2012) تعيين كردند كه محلول محلول پاشي در Mangifera indica در پاسخ به دوز كم O 3 (50 نانومول بر مول) افزايش يافته است ، در حالي كه آنها در پاسخ به سطوح بالاتر O 3 (200 نانومول/مول) كاهش يافته است. ، مطابق با يافته هاي ما. ما همچنين تغييرات غير خطي ناشي از O3 را در فرايندهاي متابوليك گياه در چندين سطح O3 مشاهده كرديم. با توجه به اينكه مقادير آستانه O3 مشخص شده براي قند محلول (23 ميكرومول/(مول • ساعت)) و CT (27 ميكرومول/(مول • ساعت)) در اين مطالعه بسيار مشابه بودند ، ما حدس مي زنيم كه سطوح پايين استرس O3 ممكن است بارگذاري آبكش را سركوب كنيد (اندرسن ، 2003) ، در نتيجه سطح C را در برگها افزايش دهيد و غلظت قند محلول بيشتري در آن ايجاد كنيد. چنين افزايش در دسترس بودن كربوهيدرات محلول پا ، به نوبه خود ، افزايش سطح متابوليت هاي ثانويه مانند CT را تسهيل مي كند. در سطوح بالاتر O 3 بالاتر از يك آستانه بحراني (23-27 ميكرومول/(مول • ساعت)) ، تأثيرات فيتوتوكسيك استرس O3 ممكن است فعاليت روبيسكو را سركوب كرده و ميزان جذب C را كاهش دهد (اندرسن ، 2003) ، در كاهش سطح CT به دليل كاهش كربوهيدرات در دسترس است. از آنجا كه پاسخهاي متابوليت ثانويه پاسخهاي متابوليتهاي اوليه (به عنوان مثال قند محلول) را در افزايش O3 عقب مي اندازد ، اين ممكن است توضيح دهد كه چرا آستانه O3 براي CT ها كمي ديرتر از قندهاي محلول است.

3.2 تاثير افزودن N بر واكنشهاي صفات گياهي به ازن

ما فرض كرديم كه افزودن خاك N تاثير O 3 بر صفات گياه را تغيير مي دهد و به طور بالقوه به شكل گيري واكنش هاي متمايز قبلي برگها و ريشه هاي ريز به O 3 كمك مي كند. ما اين فرضيه را تا حدي به دليل مطالعات قبلي كه نشان داد كوددهي با N قادر به بهبود يا تشديد تأثير افزايش O3 بر گياهان است فرمول بندي كرديم (به عنوان مثال ، هندلي و گرولك ، 2008 ؛ ميلز و همكاران ، 2016 ؛ ياماگوچي و همكاران. ، 2007 ؛ Yendrek و همكاران ، 2013). با اين حال ، در مطالعه حاضر ما هيچ اثر متقابل قابل توجهي از O3 و N را در بيشتر پاسخ هاي بيوشيميايي در برگهاي صنوبر يا ريشه هاي ريز تشخيص نداديم. ما همچنين تعيين كرديم كه اثرات قرار گرفتن در معرض O3 به طور تابعي از دوز N متفاوت نيست ، با هرگونه تغيير واضح كه در درجه اول در حداكثر مقدار ورودي N آزمايش شده (200 كيلوگرم N/(هكتار • سال) ، و نه از نظر محيطي مشهود است. مقدار بارور دوستانه و كارآمد). به اين ترتيب ، يافته هاي ما نشان داد كه افزودن N تأثير آلودگي O3 بر صفات بيوشيميايي برگ يا ريشه ريز را تغيير نمي دهد. نتايج ما مطابق با يافته هاي متاآناليز اخير Feng و همكاران است. (2019c) ، كه نشان داد رسوب N تأثير قابل توجهي در افزايش سطح O3 بر ويژگي هاي كليدي مربوط به فتوسنتز ، رشد يا توليد زيست توده در پوشش گياهي نيمه طبيعي و طبيعي ندارد. لي و همكاران (2020b) همچنين تعيين كرد كه در حالي كه تغييرات مرتبط با O3 در كربوهيدراتهاي محلول پاشي و ليگنين به سطوح آب خاك وابسته است ، با در دسترس بودن خاك N ارتباطي ندارد. با هم ، اين نتايج اين احتمال را افزايش مي دهد كه O3 همچنان به عنوان خطري پايدار باقي مي ماند كه باعث دوچرخه سواري مواد مغذي و عملكرد اكوسيستم مي شود ، صرف نظر از بارهاي N در محيط هاي آلوده به O3 و N- غني شده.
مطالعه تأثير محدودي بر بيوشيمي كلي برگ و ريشه ريز در پاسخ به O3 داشت ، بزرگترين نسبت C: N و C: P برگ در زمينه افزايش O3 در حضور سطوح بالاي افزودني N تشخيص داده شد ( N200) نسبت به ساير سطوح N (شكل 6 d ، f). با توجه به اينكه نسبت C: N پايه تعيين كننده اصلي آزادسازي و بيحركتي N در زمان تجزيه بستر است (Pei و همكاران ، 2019) ، يافته هاي ما نشان مي دهد كه محيط هايي با سطوح بالاي N و O 3 ممكن است كند شدن برگ را تجربه كنند. تجزيه. در مقابل ، غلظت C و CT در ريشه هاي ريز تنها در شرايط O3 بالا در زمينه سطوح بالاي N كاهش مي يابد (N200 ، شكل 7 a ، l). اين با فرضيه تعادل مواد مغذي C (Bryant و همكاران ، 1983) مطابقت دارد ، كه نشان مي دهد ورودي N مي تواند تخصيص فتوسنتات را به توليد تركيبات دفاعي ثانويه مبتني بر C مانند CT به دليل افزايش نيازهاي C ضروري كاهش دهد. براي حمايت از فرايندهاي رشد اين توافقات تخصيص C در زمينه سنتز CT در Populus tremula در زمينه افزايش سطح N خاك تأييد شده است (دكر و همكاران ، 2017). با توجه به اين كه افزايش ورودي N و O3 مي تواند در دسترس بودن كربوهيدرات ها را كاهش دهد ، ممكن است به طور منطقي توضيح داده شود كه غلظت CT با افزايش همزمان O3 و افزايش N در اين مطالعه كاهش يافته و پيشنهاد شده است كه ريشه هاي ريز ممكن است به راحتي در زير تجزيه شوند. محيطي با غلظت O3 بالا و غني از N .
جذب مواد مغذي (عمدتا N و P) از بافتهاي پيري گياه محرك مهمي در كيفيت توليد گياهان بستر است (Lüet al.، 2013؛ Shang et al.، 2018). متاآناليز اخير توسط You و همكاران. (2018) نشان داد كه افزودن N ، بازده جذب N (NRE) را كاهش مي دهد ، اما اندكي بر بازده جذب P (PRE) در مقياس جهاني تأثير مي گذارد و نشان مي دهد افزايش عرضه N منجر به بازگشت بيشتر N از طريق توليد بستر برگ به خاك مي شود. و باعث ايجاد بازخورد مثبت و مثبت گياه و خاك مي شود (Lüet al.، 2013؛ Van Heerwaarden et al.، 2003). در مطالعه ما ، افزودن N باعث افزايش غلظت N در برگهاي پيري شد (شكل 3 ج) اما NRE و PRE اندازه گيري نشد. افزايش O3 فرآيندهاي پيري را تسريع مي كند و در نهايت منجر به حذف برگ مي شود (Ainsworth et al.، 2012؛ Andersen، 2003؛ Shang et al.، 2018) ، بنابراين O3 مي تواند بر جذب مواد مغذي متحرك تأثير بگذارد. چند گزارش تاكنون در مورد تغييرات مربوط به O3 در جذب مواد مغذي گياه ، نتايج متناقضي به همراه داشته است. در برخي موارد ، O3 باعث كاهش NRE شد (Gyu و همكاران ، 2015 ؛ Uddling و همكاران ، 2005) ، در حالي كه در موارد ديگر چنين NRE را تقويت كرد (شانگ و همكاران ، 2018 ؛ Temple and Riechers ، 1995) يا هيچ تاثيري نداشت (بيكر و آلن ، 1995 ؛ ليندروت و همكاران ، 2001). اين يافته هاي متغير ممكن است مربوط به اثرات خاص گونه O3 يا تفاوت در دوز O3 و در دسترس بودن مواد مغذي در خاك باشد (شانگ و همكاران ، 2018). داده هاي تجربي بيشتري در آينده براي درك استراتژي هاي استفاده از مواد مغذي گياهان در واكنش به آلودگي O3 در زيست كره غني از N مورد نياز است و مي تواند به بهبود مدل هاي بيوشيميايي زميني كمك كند.
تجربه چندين ساله در تهيه و توزيع مواد شيميايي و تمايل مشتريان عزيز براي خريدهاي غيرحضوري واينترنتي، فروشگاه اوشيم را ترغيب كرد كه سايت جامع اي با هدف  تامين كليه نيازهاي مواد شيميايي صنعتي، آزمايشگاهي و همچنين تجهيزات شيميايي راه¬ اندازي كنيم.

4. نتيجه گيري

  با قرار دادن صنوبرها در پنج غلظت O3 و چهار سطح مكمل N ، دريافتيم كه برگها و ريشه هاي ريز واكنشهاي بيوشيميايي متمايزي را نسبت به افزايش O3 نشان مي دهند. به طور كلي ، بيوشيمي ريشه خوب در مقايسه با برگها به ميزان O3 حساس نبود. غلظت هاي بالاتر O3 با كيفيت برگ ضعيف تر ، با كاهش غلظت N و TNC در آن همراه بود كه با افزايش غلظت ليگنين ، نسبت ليگنين: N و نسبت C: N همزمان بود. افزودن خاك به طور قابل ملاحظه اي تاثير افزايش O3 بر صفات بيوشيميايي برگ يا ريشه را تغيير نمي دهد. به طور كلي ، نتايج ما نشان مي دهد كه تفاوت هاي اساسي در شيمي برگ ها و پاسخ ريشه هاي ريز به O3 مي تواند تأثير متقابل اين منابع آب بر فرآيندهاي كليدي زيرزميني شامل دوچرخه سواري مواد مغذي ، رشد ميكروب هاي خاك و انتقال كربن آلي خاك را برهم بزند. - توسعه در اكوسيستم هاي جنگلي

ويژگيهاي عملكردي برگهاي صنوبر و واكنش ريشه هاي ريز به آلودگي ازن تحت افزودن نيتروژن خاك (بخش سوم)

 بخش اول و دوم اين موضوع را در وبلاگ ما دنبال نماييد.

2. نتايج

2.1 زيست توده

هر دو زيست توده نسبي برگها و ريشههاي ريز در ابتدا با AOT40 در تمام سطوح N مورد آزمايش كاهش يافت ، بدون تفاوت معني داري در مقدار شيب بين اين چهار سطح N (P> 0.05 ، ANCOVA). كاهش خطي در زيست توده برگ (.20.2)) و زيست توده ريشه ريز (.6 0.6)) در μmol/(mol • hr) AOT40 براي همه تيمارهاي N مورد آزمايش مشاهده شد .
تجربه چندين ساله در تهيه و توزيع مواد شيميايي و تمايل مشتريان عزيز براي خريدهاي غيرحضوري واينترنتي، تيم اُشيم را ترغيب كرد كه سايت جامع اي با هدف  تامين كليه نيازهاي مواد شيميايي صنعتي، آزمايشگاهي و همچنين تجهيزات شيميايي راه¬ اندازي كنيم.

2.2 صفات بيوشيميايي

نوع بافت (برگ در مقابل ريشه هاي ريز) با تنوع بيوشيميايي بيشتري نسبت به افزايش سطح O3 يا افزودن N همراه بود. تجزيه و تحليل مقياس بندي چند بعدي غير متريك نشان داد كه صفات بيوشيميايي بدون توجه به تيمارهاي O3 يا N در يك نوع بافت معين با هم تركيب شده اند ، در حالي كه خوشه هاي مربوط به برگها و نمونه هاي ريشه ريز به وضوح از يكديگر متمايز هستند. تجزيه و تحليل چند متغيره غير پارامتري (ANOSIM) تأييد كرد كه تركيب بيوشيميايي برگها به طور معني داري با ريشه هاي ريز متفاوت است (933 /0 = R ، 001 /0 = P) و تفاوتهاي معني داري در تركيب بيوشيميايي برگها وجود دارد. به عنوان تابعي از شرايط درمان O3 و N (R = 0.46 ، P = 0.001) ، و همين امر در مورد ريشه هاي ريز صادق است (R = 0.36 ، P = 0.001). تفاوت صفات بين تيمارهاي ريشه ريز نسبت به نمونه هاي برگ كمتر هماهنگ بود ، همانطور كه درجه پايين تنوع آن توسط دو جزء اصلي اوليه هنگام انجام تجزيه و تحليل مولفه اصلي همه صفات ريشه ريز مشخص شد. اين امر با همبستگي زوجي كمتر معني داري كه در بين صفات ريز ريز در مقايسه با صفات برگ مشاهده شد ، بيشتر تأييد شد. ما دريافتيم كه بيشتر صفات پيش بيني برگ يا ريشه هاي ريز با يكديگر ارتباط ندارند. برگها به طور قابل توجهي غلظت C و N و نسبت N: P نسبت به نمونههاي ريشه ريز را نشان مي دهند. برگها قند محلول و TNC بالاتري نسبت به ريشه هاي ريز نشان مي دهند ، در حالي كه ريشه هاي ريز حاوي P ، ليگنين ، CT ها و C: N و ليگنين: N نسبت به برگها بيشتر است.

2.3 تاثيرات O3 و نيتروژن

O3 بالا اثرات كلي قابل توجهي روي تمام صفات بيوشيميايي نسبت به غلظت N داشت ، اگرچه تأثيرات نسبتاً كمي براي نسبت C: N (056 /0 = P) و تأثيرات در بافت ها متفاوت بود. سطوح بالاتر O3 عموماً با غلظت C بالاتر ، نسبت N: P و C: P در برگها همراه بود ، در حالي كه كاهش ريشههاي ريز مشاهده شد (شكل 3 و ضميمه A شكل S2 ، جدول 2). غلظت فسفر در برگها و ريشههاي ريز پاسخهاي منفي و مثبت را در افزايش سطح O3 نشان داد (شكل 3). ثبات ترين نتيجه اين بود كه غلظت ليگنين و ليگنين افزايش مي يابد: ريشه هاي N در برگ ها نسبت به ريشه هاي ريز بيشتر نمايان بود (بافت × O 3: P <0.05 ،O3 )بالاتر عموماً با كاهش قند محلول ، نشاسته و سطح TNC در برگها همراه بود، در حالي كه چنين اثري در ريشه هاي ريز مشاهده نشد (05/0> P،). به طور كلي ، افزودن N با كاهش غلظت C و مقادير نسبت C: N و افزايش غلظت N و نسبت N: P در برگها همراه بود، همانطور كه توسط اثرات اصلي قابل توجه نشان داده شد. علاوه بر اين متغيرها (همه P <0.001 ، )، در حالي كه چنين تغييراتي در ريشه هاي ريز مشاهده نشده است. افزودن N به طور قابل توجهي غلظت محلول و TNC در ريشه هاي ريز را كاهش مي دهد ، در حالي كه چنين تاثيري در برگها مشاهده نشد. هر دو غلظت P و برگ ريشه ريز پاسخ منفي به افزودن N نشان دادند ، در حالي كه افزودن N روي نشاسته ، ليگنين ، CT ، نسبت C: P يا نسبت ليگنين: N در برگ يا ريشه ريز تأثير معني داري نداشت. نمونه ها تداخلات بافتي × O 3 × N براي نسبتهاي C ، P ، C: N ، N: P و C: P مشاهده شد .
https://www.sciencedirect.com/

2.4 روابط بين صفات بيوشيميايي و AOT40

ما هنگام مقايسه روابط بين صفات بيوشيميايي و متريك AOT40 در برگ (شكل 6) و نمونه هاي ريشه ريز (شكل 7) ، الگوهاي واكنش متمايزي را مشاهده كرديم. در نمونه هاي برگ ، سطح N و P به طور خطي كاهش يافت در حالي كه سطح C به طور خطي با AOT40 در تمام سطوح N مورد آزمايش افزايش يافت ، بدون تفاوت معني داري در مقادير شيب بين اين چهار سطح N (P> 0.05 ، ANCOVA ، شكل . 6 هكتار) افزايش خطي نسبت C: N ( + 0.2٪) ، نسبت N: P (0.1٪ +) و نسبت C: P (0.7٪ +) در μmol/(mol • h) AOT40 نيز براي همه تيمارهاي N مورد آزمايش مشاهده شد. (شكل 6 d-f) ، با افزايش شيب در غلظت هاي N بالا براي نسبت C: N (0.1٪ + براي N100 ، + 0.5٪ براي N200 ؛ شكل 6 d) و نسبت C: P ( + 0.8٪ براي N100 ، + 1.5٪ براي N200 ؛ شكل 6 f). كاهش نسبي 0.9٪ در نشاسته و 0.5٪ در TNC و افزايش 0.8٪ در ليگنين و 1.0٪ در ليگنين: N در μmol/(mol • hr) AOT40 براي همه تيمارهاي N ، بدون تفاوت معني داري يافت شد. در بين اين شيب ها (P> 0.05 ، ANCOVA ، شكل 6 ساعت - k). با افزايش غلظت O3 ، مقادير CT نسبي و قند محلول در ابتدا قبل از آنكه به ترتيب در مقادير آستانه 27 و 23 ميكرومول/(mol • hr) كاهش يابد ، افزايش يافت (شكل 6 گرم ، ليتر). در مقابل ، هيچ رابطه معني داري بين اكثر صفات بيوشيميايي و AOT40 براي همه تيمارهاي N در نمونه هاي ريشه ريز وجود نداشت ، از جمله عدم وجود يافته هاي قابل توجه در رابطه با نسبت C ، N ، C: N ، قند محلول ، نشاسته ، سطح TNC و CT (همه P> 0.05 ؛ شكل 7 a ، b ، d ، gi و l). براي درمان N200 ، كاهش خطي 0.9 in در C و 0.5 in در CT ها در μmol/(mol • hr) AOT40 تشخيص داده شد (شكل 7 a ، l). علاوه بر اين ، كاهش خطي قابل توجهي در N: P (-0.0٪) و C: P (-0.9٪) و افزايش ليگنين (0.3٪ +) و ليگنين: N (0.3٪ +) در ميكرومول/(مول) h) از AOT40 در ريشه هاي ريز براي تمام تيمارهاي N تشخيص داده شد ، بدون تفاوت معني داري بين ارزش شيب براي اين چهار سطح N (P> 0.05 ، ANCOVA ، شكل 7 e ، f ، j ، k).

ويژگيهاي عملكردي برگهاي صنوبر و واكنش ريشه هاي ريز به آلودگي ازن تحت افزودن نيتروژن خاك (بخش دوم)

1 . مواد و روش ها

فروشگاه اوشيم تحولي بزرگ در بازار شيمي ايران است. سايت اُشيم، با هدف تامين و توزيع كليه نيازهاي مواد شيميايي صنعتي، آزمايشگاهي و همچنين تجهيزات شيميايي راه¬ اندازي گرديده است. مواد شيميايي مورد نياز خود را از اُشيم بخواهيد.

1.1 سايت آزمايشي و مواد گياهي
اين مطالعه در ميدان يانكينگ و پايگاه آزمايشي (40 درجه 47 شمالي شمالي ، 116 درجه 34 دقيقه شرقي ، ارتفاع 485 متر از سطح دريا) ، در شمال غربي پكن انجام شد. اين منطقه داراي آب و هواي معتدل و نيمه مرطوب موسمي قاره اي با متوسط دماي سالانه 9 درجه سانتي گراد و ميانگين بارندگي سالانه 400-500 ميلي متر است. قلمه هاي ريشه اي از كلون تركيبي صنوبر '107' (Popu- lus euramericana cv. '74/76 ') در گلدان هاي پلاستيكي دور 20 ليتري حاوي مخلوطي از خاكهاي سبك لومي محلي و محيط كاشت متشكل از مواد آلي و ماسه روي 1 آوريل 2018. پس از يك دوره كشت 1 ماهه ، نهال هاي جداگانه اي كه از نظر ارتفاع (6.6 ± 38.6 سانتي متر) و قطر ساقه پايه (0.8 ± 6.5 ميلي متر) مشابه بودند انتخاب و به اتاقك هاي روباز (OTCs) منتقل شدند. ، پايه هشت ضلعي با شيشه مقاوم ، 12.5 متر مربع فضاي رشد ، ارتفاع 3.0 متر) به مدت 10 روز قبل از بخور O3.

 1.2 محافظت O3 با نيتروژن

در مجموع 15 OTC براي ارزيابي اثرات پنج تيمار O3 (n = 3/تيمار) استفاده شد: هواي محيط فيلتر شده با زغال (CF) ، هواي محيطي بدون فيلتر (NF) ، و NF با 40 (NF) + 40) ، 60 (NF + 60) ، و 80 (NF + 80) nmol/mol O 3 به مدت 10 ساعت در روز (8:00 18:00) در طول دوره بخور. بخور ازن از 22 ژوئن تا 24 سپتامبر انجام شد و جزئيات بيشتر در مورد اين روش و نظارت بر گياهان در گزارش قبلي توسط هو و همكاران مورد بحث قرار گرفت. (2015). غلظت AOT40 مبتني بر غلظت (يعني تجمع بيش از يك آستانه غلظت O3 ساعتي 40 نانومول/مول در ساعات روز در طول فصل رشد) (0.1 ± 1.1) ، (0.1 ± 9.9) ، (2.3 28 28.4) ، (45.8 6 0.6) ، و (1.0.6 58 58.6) μmol/(mol • hr) براي درمان CF ، NF ، NF + 40 ، NF + 60 و NF + 80 ، به ترتيب ، با 10 ساعت متوسط غلظت O3 در روز (19.2 0.7 ±) ، (0.1 ± 40.8)) ، (2.9 ± 67.0 67) ، (0.6 ± 85.7)) ، و (0.7 ± 99.0 99 99) نانومول/مول در طول دوره آزمايشي 95 روزه. در مجموع 20 گياه در هر OTC گنجانده شد ، با 5 گياه در هر OTC علاوه بر اين كه تحت چهار تيمار مختلف N (N0 ، N50 ، N100 و N200 ، با 0 ، 50 ، 100 و 200 كيلوگرم N/(هكتار) اضافه شد. سال) به ترتيب به شكل اوره). اين تيمارهاي N چهار بار در 27 ژوئن ، 05 ژوئيه ، 12 ژوئيه و 19 ژوئيه 2018 با افزودن 100 ميلي ليتر آب حاوي 0 ، 131/0 ، 263/0 يا 0.526 گرم اوره چهار بار به خاك اعمال شدند.

1.3 نمونه برداري و تجزيه و تحليل زيست توده

در پايان فصل رشد (24-28 سپتامبر) ، دو گياه در هر تيمار فرعي در OTC به طور تصادفي انتخاب شدند و برگهاي متصل و ريشه هاي ريز ، هنگامي كه رشد متوقف شد و در هنگام برگ زدايي جمع آوري شد. سپس ريشه هاي هر گلدان را براي حذف خاك شستشو داده و پس از آن ريشه هاي درجه اول تا سوم را كه ريشه هاي ريز براي تجزيه و تحليل تعريف شده بود ، جدا كردند (گو و همكاران ، 2008). ريشه هاي ريز اين دستورات دور دست ، كوتاه ترين و فعال ترين سيستم متابوليكي سيستم ريشه را نشان مي دهند (Guo et al.، 2008؛ Valenzuela-Estrada et al.، 2008؛ Xia et al.، 2010) ، و هستند محرك اصلي جرم ريشه و گردش N به دليل طول عمر كوتاهتر آنها (مك كورمك و همكاران ، 2015) ، كه بهتر از آنها به عنوان همتاي زيرزميني خلأ عمل مي كنند (لي و همكاران ، 2010). جذب مواد مغذي و ساير تغييرات بيوشيميايي در دوران پيري در ريشه ها كمتر از برگها قابل درك است (Comas et al.، 2000). در مقايسه با تغييرات شديد در بيوشيمي برگ در دوران پيري ، مطالعات ريشه اي قبلي هيچ يا به ميزان قابل توجهي جذب مواد مغذي را مشاهده نكردند (گوردون و جكسون ، 2000). ما ريشه هاي سفيد و تار را حذف كرديم تا تفاوت بين ريشه هايي كه نمونه برداري كرديم و نكروماس ريشه را به حداقل برسانيم (شيا و همكاران ، 2015). سپس نمونه هاي برگ و ريشه ريز به مدت 72 ساعت در دماي 65 درجه سانتي گراد براي تعيين وزن خشك ، خشك شدند و پس از آن 2 گرم از نمونه هاي خشك شده با آسياب توپ ارتعاشي آسياب شدند (GT200 ، Beijing Grinder In- strument Co.، Ltd. ، چين). سپس نمونه هاي آماده شده براي تجزيه و تحليل شيميايي پايين دست مورد استفاده قرار گرفت.

1.4 تجزيه و تحليل بيوشيميايي

صفات شيميايي زير اندازه گيري شد: سطح كل C ، N و P ، غلظت كربوهيدراتهاي غير ساختاري (قند و نشاسته محلول) ، ليگنين و تاننهاي متراكم (CT). براي اندازه گيري سطوح C و N در اين نمونه ها از آناليزر عنصري AC –N (Vario EL III ، آلمان) استفاده شد ، در حالي كه از يك طيف سنج ساطع كننده نوري پلاسما (ICP-OES ، Prodigy ، USA) استفاده شد. پس از هضم اسيد نيتريك سطح P را افزايش دهيد. براي اندازه گيري سطح قند محلول و نشاسته از رويكرد رنگ سنجي آنترون- پركلريك استفاده شد ، در حالي كه كل كربوهيدراتهاي غير ساختاري (TNC) با افزودن سطوح قند محلول و نشاسته به صورت كمي تعيين شد. براي اندازه گيري غلظت ليگنين از روش Mercaptoacetic-acid استفاده شد (Schenk and Schikora، 2015) ، در حالي كه 70٪ استون براي جداسازي CT هاي قابل استخراج استفاده شد كه سپس با استفاده از روش اسيد-بوتانول با استفاده از استانداردهاي تصفيه شده پروآنتوسيانيدين تعيين شد (Lindroth و همكاران ، 2002) به غلظت ها بر اساس جرم خشك داده مي شوند.
https://www.sciencedirect.com/

1.5 تجزيه و تحليل آماري

نرمال بودن داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آزمون هاي شاپيرو -ويلك و لوين ارزيابي شد (05/0> P). تأثير تركيبات مختلف درمان بر تركيبات شيميايي فردي با استفاده از يك مدل خطي مخلوط مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. اين مدل شامل عوامل اصلي O3 و N به عنوان اثرات ثابت و OTC به عنوان يك اثر تصادفي است ، و با آزمون تعقيبي Tukey's Honestly Significant Difference (HSD) براي تشخيص تفاوتهاي قابل توجه بين درمانها (P <0.05) پيگيري شد. تفاوت در شيب رگرسيون بين متغيرهاي پاسخ و AOT40 با تجزيه و تحليل كوواريانس (ANCOVAs) ، با P <0.05 به عنوان آستانه اهميت بررسي شد. روابط واكنش در معرض براي هر متغير پاسخ همانطور كه قبلاً توسط Feng و همكاران توضيح داده شد ، تعيين شد. (2019b). رگرسيون مرتبه اول مقادير متغيرهاي فردي و مقادير AOT40 براي هر سطح افزودني N براي تعيين مفاهيم y مطابق با حداكثر متغيرهاي پاسخ در غياب O3 انجام شد. سپس مقادير نسبي را با تقسيم مقادير واقعي بر ضبط y متناظر تعيين كرد تا اطمينان حاصل شود كه همه مقادير را مي توان با استفاده از يك مقياس نسبي مقايسه كرد. ضرايب همبستگي پيرسون به عنوان وسيله اي براي ارزيابي همبستگي دو متغيره بين صفات شيميايي مورد استفاده قرار گرفت. قبل از تجزيه و تحليل ترتيب ، داده هاي صفت متمركز و استاندارد شده بودند تا تأثير نسبي مقياس را كاهش دهند. مقياس بندي چند بعدي غير متريك (NMDS) بر اساس فاصله ژاكارت به عنوان وسيله اي براي ارزيابي تفاوت در برگ و ريشه هاي ريز در شرايط درمان مورد استفاده قرار گرفت. ما بر اساس تجزيه و تحليل شباهت ها (ANOSIMs) تفاوت هاي موجود در صفات شيميايي برگ و ريز ريز را مقايسه كرديم. R v3.5.3 و PASW (Predictive Analytics Suite Workstation) Statistics 18.0 (IBM Inc. USA) براي همه تجزيه و تحليل هاي آماري استفاده شد.

ويژگيهاي عملكردي برگهاي صنوبر و واكنش ريشه هاي ريز به آلودگي ازن تحت افزودن نيتروژن خاك (بخش اول)

خلاصه مطلب

آلودگي همزمان ازن (O 3) و رسوب نيتروژن انساني (N) مي تواند به طور قابل توجهي بر پويايي و بهره وري در جنگل ها تأثير بگذارد. اكثر مطالعات در مورد ارزيابي ويژگيهاي عملكردي اندامهاي گردش سريع به O3 به طور خاص برگها را مورد بررسي قرار داده اند ، با وجود ريشه هاي ريز ديگر منبع اصلي كربن خاك و ورودي مواد مغذي در اكوسيستم جنگل است. اين كه چگونه سطوح O3 بالا بر زيست توده ريشه ريز و بيوشيمي تأثير مي گذارد ، هنوز حل نشده است. اين مطالعه براي ارزيابي زيست توده برگ صنوبر و ريشه ريز و بيوشيمي به پنج سطح مختلف آلودگي O3 پاسخ مي دهد ، در حالي كه علاوه بر اين بررسي مي شود كه آيا چهار سطح مكمل N خاك براي تغيير تأثير O3 بر اين دو اندام كافي است يا خير. ( براي آگاهي از قيمت روز مواد شيميايي و خريد باكيفيت ترين مواد با بهترين قيمت مي توانيد از كمك هاي مجموعه اُشيم استفاده كنيد.) افزايش O3 منجر به كاهش قابل توجهي در زيست توده ريشه ريز نسبت به زيست توده برگ شد. نسبت به برگها ، اجزاي مقاوم در برابر بيوشيميايي بيشتر در بستر ريز ريز وجود داشت كه حاوي غلظت بالاي ليگنين ، تاننهاي متراكم و افزايش نسبت C: N و ليگنين: N بود كه با سرعت كندتر تجزيه بستر همراه بود. در مقابل ، برگها داراي اجزاي ناپايدارتر ، از جمله كربوهيدراتهاي غير ساختاري و N و همچنين نسبت N: P بالاتري بودند. افزايش O3 به طور قابل توجهي باعث كاهش اجزاي ناپايدار و افزايش اجزاي مقاوم در برابر بيوشيميايي در برگها شد ، در حالي كه آنها حداقل تأثير را بر بيوشيمي ريشه ريز داشتند. اين نشان مي دهد كه آلودگي O3 مي تواند تجزيه بستر برگ و چرخه مواد مغذي مرتبط را به تاخير بياندازد. افزودن N تا حد زيادي بر تأثير سطح بالاي O3 بر برگ يا شيمي ريشه ريز تأثير نمي گذارد و نشان مي دهد كه مكمل N خاك رويكرد مناسبي براي مقابله با تأثير آلودگي O3 بر صفات عملكردي كليدي صنوبر نيست. اين نتايج نشان مي دهد كه تفاوت هاي قابل توجهي در پاسخ برگها وجود دارد.

مطالعات اخير و ورود به موضوع

ازن سطح (O 3) يك آلاينده اصلي هوا است كه اثرات نامطلوب روي پوشش گياهي و بهره وري اكوسيستم را به خوبي ثبت كرده است (Mills al.، 2018؛ Sicard et al.، 2017). در حالي كه اثرات قانوني براي به حداقل رساندن انتشارات پيش ساز O3 وجود دارد ، آلودگي O3 همچنان يك خطر زيست محيطي مداوم در چين و بسياري از مناطق ديگر جهان است (Feng et al.، 2015؛ Lefohn et al.، 2017؛ Verstraeten et. همكاران ، 2015 ؛ زنگ و همكاران ، 2019). تحقيقات اخير نشان مي دهد كه پوشش گياهي در چين در مقايسه با پوشش گياهي ساير مناطق صنعتي از جمله ژاپن ، اروپا و ايالات متحده در معرض سطوح قابل توجهي بالاتر از O3 قرار دارد (Lu et al.، 2018b) ، با مجموع O3 -تلفات ناشي از زيست توده درختان جنگلي سالانه در چين تا 11 −٪ 13 (Feng et al.، 2019a). شش پروژه اصلي بازسازي اكولوژيكي از دهه 1970 در چين آغاز شده است كه شامل تلاش براي افزايش غرق هاي C از طريق ترويج جنگل زدايي و جنگل زدايي است (Lu et al.، 2018a) ، و حفاظت از اين اكوسيستم هاي جنگلي چين در برابر آلودگي O3 نگراني فزاينده مهم دوچرخه سواري مواد مغذي و خاك (C) در اكوسيستم هاي زميني به طور قابل توجهي تحت تأثير گردش سريع گياهان (به عنوان مثال ، برگها و ريشه هاي ريز) قرار مي گيرد و كميت و كيفيت اين اندامها عامل اصلي رشد جنگل و بهره وري (آنجا و همكاران ، 2007 ؛ برگ و مك كلارتي ، 2014). آلودگي ازن مي تواند منجر به كاهش قابل ملاحظه در توليد گياهان زير سطحي و زيرزميني شود و در عين حال كيفيت شيميايي زباله را در خاك جنگل تغيير دهد (Kainulainen et al.، 2003؛ Li et al.، 2019؛ Liu et al.، 2005، 2007؛ Shang et al. ، 2017) ، بنابراين به طور بالقوه بسترهاي موجود براي حمايت از متابوليسم ميكروبي در خاكها را تغيير دهيد. اين تغييرات مي تواند به نوبه خود منجر به تغييرات اساسي در ديناميك مواد مغذي و تشكيل C آلي خاك شود ، به طوري كه قدرت اكوسيستم جنگلي C ممكن است در اثر آلودگي O3 به خطر بيفتد (اندرسن ، 2003). به منظور درك كامل تأثير آلودگي O3 بر C و دوچرخه سواري مواد مغذي در اكوسيستم هاي زميني ، بنابراين ضروري است كه ويژگيهاي عملكردي اين اندامهاي گردش سريع در چارچوب چنين آلودگي مورد مطالعه قرار گيرند (Liu et al. ، 2005 ، 2009).
بيشتر مطالعات مكانيكي واكنشهاي پوياي جنگلها در برابر قرار گرفتن در معرض O3 به طور خاص بر روي برگها متمركز شده است (Fu et al.، 2018؛ Kainulainen et al.، 2003؛ Liu et al.، 2005، 2007، 2009؛ Parsons et al.، 2004) ، عليرغم اين واقعيت كه بستر ريز ريز 48 درصد از زباله سالانه گياهي توليد شده در بسياري از اكوسيستم هاي جنگلي را شامل مي شود (Freschet et al.، 2013؛ Xia et al.، 2015). در حقيقت ، تقريباً 33 درصد از بهره وري اوليه خالص از طريق گردش ريشه هاي ريز در اكوسيستم هاي زميني به خاك منتقل مي شود و در برخي از اكوسيستم هاي جنگلي اين درصد مي تواند تا 75 درصد افزايش يابد (گيل و جكسون ، 2000). اگرچه اهميت زيادي براي يكپارچگي اكوسيستم هاي جنگلي دارد ، اما در مورد چگونگي تأثير آلودگي O3 بر ميزان ريز ريز و كيفيت شيميايي اطلاعات كمي در دست است. با توجه به اينكه نفوذ O 3 به خاك دشوار است ، فقط مي تواند زيست شناسي ريشه را از طريق تغيير در تخصيص سينك فتوسنتز و فعاليت ريشه تعديل كند. با اين حال ، ريشه هاي ريز مي توانند به سرعت به سطح بالاي O 3 پاسخ دهند ، اين كار سريعتر از پاسخهاي زيرزميني در برخي موارد قابل تشخيص است (Li et al.، 2019؛ Shang et al.، 2017). بنابراين مطالعه اثرات زيرزميني O3 ممكن است آموزنده باشد و همچنين تغييرات تغييرات زيرزميني را به عنوان وسيله اي براي درك تأثير طولاني مدت چنين آلودگي بر اكوسيستم هاي جنگلي (Andersen، 2003؛ Li et al.، 2020a) بدانيد. كيسه زباله و مطالعات ايزوتوپي ردياب همچنين نشان داده است كه ريشه هاي ريز ، حاوي تانن هاي متراكم و ليگنين ، نسبت به برگ ها داراي تركيب شيميايي مقاوم تري هستند كه حاوي سطوح بالايي از كربوهيدرات هاي غير ساختاري ، فنوليك هاي ساده و ديگر بسترهاي فاسد شده هستند. رجوع شود به همكاران ، 2019 ؛ سان و همكاران ، 2018 ؛ شيا و همكاران ، 2015 ، 2017). به اين ترتيب ، ما فرض كرديم كه زيست توده و ويژگي هاي شيميايي برگها و ريشه هاي ريز به دليل عملكردهاي فيزيولوژيكي متمايز اين اندامهاي با گردش سريع متفاوت ، به غلظت O3 واكنش متفاوتي نشان مي دهند.

https://www.journals.elsevier.com/

 در جنگل هاي چين ، درختان اغلب همزمان در معرض آلودگي O3 و شرايط غني شده با نيتروژن (N) قرار مي گيرند (Li et al.، 2018، 2019؛ Yu et al.، 2019؛ Zeng et al.، 2019). برخي شواهد تجربي وجود دارد كه نشان مي دهد كوددهي N مي تواند گياهان را در برابر توده زيستي وابسته به O3 و مهار رشد متوقف كند (يندرك و همكاران ، 2013). با اين حال ، اين اثرات بافر به عوامل متعددي از جمله ميزان لقاح N ، قرار گرفتن در معرض O3 ، حساسيت هاي خاص گونه ها نسبت به اين تيمارها و بافت هاي گياهي تحت تأثير اين درمان ها بستگي دارد (فنگ و همكاران. ، 2019c ؛ لي و همكاران ، 2019 ؛ ياماگوچي و همكاران ، 2007). در يك مطالعه ، جونز و همكارانش. (2010) دريافتند كه افزودن N باعث تغيير آستانه پيري با واسطه O3 در بافتهاي گياهي روي زمين مي شود بدون اين كه بر بافتهاي زيرزميني تأثير بگذارد. به طور مشابه ، ميلز و همكاران. (2016) مشخص شد كه افزودن N با افزايش قرار گرفتن در معرض O3 مزاياي پايداري براي زيست توده روي زمين به دست آورد ، در حالي كه اثرات مفيد N با واسطه بر زيست توده ريشه در غلظت بالاي O3 از بين رفت و تاثيرات افزايش سطح O3 زيست توده ريشه شد. با افزايش N بيشتر مشخص مي شود. با توجه به اينكه افزودن N به طور واضح تأثير متفاوتي از پاسخهاي برگ و ريشه ريز به O3 دارد ، هدف ثانويه مطالعه حاضر اين بود كه آيا ورودي N مي تواند واكنش هاي شيميايي اين دو اندام مختلف را در معرض O3 تغيير دهد يا خير.
تفاوت در نحوه واكنش برگها و ريشههاي ريز به افزودن N ممكن است در نتيجه دوزهاي N كمتر يا بيشتر از حداكثر سطوح لازم براي رشد مطلوب گياه باشد يا ممكن است ناشي از درجات مختلف آسيب ناشي از O3 باشد كه ممكن است بيشتر از توانايي سم زدايي و ترميم بافتهاي زيرزميني اما نه زيرزميني (Agathokleous و همكاران ، 2019). برگها محل اصلي عمل O3 هستند در حالي كه ريشه هاي ريز محل اصلي عمل N هستند ، اما صفات برگ نسبت به ريشه هاي ريز به N حساس تر هستند (Li et al.، 2015) در حالي كه ريشه هاي ريز حساسيت O3 بيشتري نشان مي دهند. نسبت به برگها (Li et al.، 2019). شواهد تحقيقات اخير نشان داده است كه بسياري از عوامل استرس زاي بيوتيك و غير زنده از جمله خشكسالي ، گرما ، O 3 ، حشرات گياهي و ورودي N باعث ايجاد واكنش هاي تطبيقي دوفازي به تحريك دوزهاي كم و زياد در طيف وسيعي از گياهان مي شود (آگاتوكلئوس و همكاران ، 2019). بنابراين ممكن است يك نقطه عطف وجود داشته باشد كه در آن اثرات محافظتي N غالب و O3 متوقف مي شود. در عوض ، آسيب هاي ناشي از آن در گياهاني كه در معرض هر دو اين عوامل محيطي قرار دارند ، افزايش مي يابد. اين مطالعه همچنين به دنبال تعيين اين بود كه آيا برگها و صفات ريز ريز پاسخهاي غير خطي و دو فازي به طيف وسيعي از غلظتهاي O3 و سطوح ورودي N نشان مي دهند. صنوبر به سرعت رشد مي كند ، به O3 بسيار حساس است (Feng و همكاران ، 2019b) ، تقاضاي بالايي براي N دارد و به طور گسترده اي در پروژه هاي احياي محيط زيست در شمال چين استفاده مي شود (Lu et al.، 2018a). نتايج مطالعه حاضر اين پتانسيل را دارد كه مديريت بهتر مزارع صنوبر را در محيط هاي آلوده به O3 و غني از N انجام دهد.

اوشيم تحولي بزرگ در بازار شيمي ايران است. سايت اُشيم، با هدف تامين و توزيع كليه نيازهاي مواد شيميايي صنعتي، آزمايشگاهي و همچنين تجهيزات شيميايي راه¬ اندازي گرديده است. مواد شيميايي مورد نياز خود را از اُشيم بخواهيد.